కాగితపు పడవ
ఎందాక తీసుకెళ్ళు
పసివాడి నవ్వుని
పండిన పండు
కిందికి రాలాకే
ముద్దేట్టుకునేది
నీ కనురెప్పల
రెప రెపలు
నను చుశాకేగా
తొలి సూర్య కిరణమా
పున్నమి చందురుడా
చిరు గాలి సంగీతం
పిల్లాడి ఆటలు
తల్లికేమోనవ్వులు
నేలకేమో గిలిగింతలు
కన్నీటి ధార
కలం నింపిన
నిన్నటి జ్ఞాపకాల సిరా
ఎందాక తీసుకెళ్ళు
పసివాడి నవ్వుని
పండిన పండు
కిందికి రాలాకే
ముద్దేట్టుకునేది
నీ కనురెప్పల
రెప రెపలు
నను చుశాకేగా
తొలి సూర్య కిరణమా
పున్నమి చందురుడా
చిరు గాలి సంగీతం
పిల్లాడి ఆటలు
తల్లికేమోనవ్వులు
నేలకేమో గిలిగింతలు
కన్నీటి ధార
కలం నింపిన
నిన్నటి జ్ఞాపకాల సిరా
హైకూలు అంటే అర్ధం నాకు మీరే చెప్పారు సార్.
ReplyDeleteఈ హైకూలు చదువుతూ ఉంటే ఒకటే అనిపిస్తోంది సార్.....మామూలు మాటలలో ఇంత భావుకత నింపవచ్చా అని.
ఉదాహరణ కి మీరు ఇక్కడ రాసిన హైకూ
"కాగితపు పడవ
ఎందాక తీసుకెళ్ళు
పసివాడి నవ్వుని"
ఇది చదవగానే ఒళ్ళు గగుర్పొడిచింది సార్. ఒక భగవధ్గీత సారాంశం మూడు ముక్కల్లో చెప్పినట్లు అనిపించింది. ఏది శాస్వతం కాదు అని చెప్పడం అది కూడ ఒక బాల్యవయస్సు లో ఆడే కాగితపు పడవ ని ఆధారం గా తీసుకుని చెప్పడం అద్భుతం సార్.
"పండిన పండు
కిందికి రాలాకే
ముద్దేట్టుకునేది"
అనే హైకు లో పండిపోవడం గురించి ఎంత బాగా చెప్పారు సార్. ఒక పండు కి పరమార్ధం ఆహారం కావడం. అది అంత తేలిక కాదు గ, పువ్వు పుట్టాలి, కాయ కాయాలి, పండు కావాలి, నేల రాలాలి అప్పుడే దాని జీవితానికి అర్ధం. ఒక మనిషి కి ఒక కష్టం వస్తే నే కుంగి పోతే పువ్వై పోసేది ఎప్పుడు, పండేదెప్పుడు? కష్టాలని ఓర్చో, ఎదిరించో ముందుకువెళితే నేగా పండేది.
ఇలా మూడు ముక్కల్లో రాయడం అనితరసాధ్యం సార్. హైకూలు నాకుతెలిసి మీరువాడినట్లు వాడడం ఎవరికిరాదు సార్.